Ρεπορτάζ : Μαρία Νταλιάνη
(από ΤΑ ΝΕΑ)
Απολύτως αρνητική είναι η αξιολόγηση της Κουμουνδούρου για την απόφαση του Eurogroup, αφού, όπως λένε, προκαλεί μεγαλύτερη αποσταθεροποίηση της Ελλάδας μέσα στην ευρωζώνη. Επισήμως...
μιλούν για «τεχνητή δόση αισιοδοξίας» από την πλευρά της κυβέρνησης, ενώ στο κομματικό επιτελείο εκτιμούν ότι η συνέχιση της μνημονιακής πολιτικής θα επιφέρει ραγδαίες εξελίξεις. Στο πλαίσιο αυτό, στην Κουμουνδούρου εργάζονται ήδη για να την «επόμενη ημέρα», με στόχο να πείσουν ότι «η μοναδική πραγματικά αξιόπιστη πρόταση είναι αυτή του ΣΥΡΙΖΑ». «Εφόδιο» στη φαρέτρα του κόμματος είναι και η αύξηση των μελών του, όπως προέκυψε από τις εσωκομματικές διαδικασίες, σε μέγεθος που θα αγγίξει τις 35.000 - αυτό σημαίνει ότι στην Πανελλαδική Συνδιάσκεψη, η οποία ξεκινά αύριο το απόγευμα και θα τελειώσει την Κυριακή, θα λάβουν μέρος 3.200-3.500 αντιπρόσωποι. Σε αυτό το πεδίο εντάσσεται και η σημερινή προγραμματισμένη εμφάνιση του Αλέξη Τσίπρα στην παρουσίαση του βιβλίου «Ποια έξοδος; Από ποια κρίση; Με ποιες δυνάμεις;» (εκδόσεις Ταξιδευτής) του Γιάννη Δραγασάκη, ο οποίος μαζί με τους οικονομολόγους του κόμματος (Ευκλείδη Τσακαλώτο, Γιώργο Σταθάκη, Γιάννη Μηλιό) επεξεργάζεται την πολιτική στα θέματα της οικονομίας. ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΑΞΟΝΕΣ. Χαρακτηριστικό είναι το απόσπασμα για το πού θα βρει ο ΣΥΡΙΖΑ τα χρήματα ώστε να κινηθεί η οικονομία: «Το πρώτο είναι να προστατεύσουμε και να χρησιμοποιήσουμε δίκαια και αναπτυξιακά τους όποιους πόρους υπάρχουν, αντιμετωπίζοντας τα άμεσα προβλήματα επιβίωσης και δημιουργώντας ταυτόχρονα προϋποθέσεις δημιουργίας νέου πλούτου και δίκαιης διανομής του. Το δεύτερο είναι μια πολιτική διεύρυνσης των δημόσιων εσόδων και αναδιάρθρωσης των δαπανών. Στο πλαίσιο αυτό, πρέπει να οργανώσουμε τους φοροεισπρακτικούς μηχανισμούς και τη φορολογική πολιτική σε νέες βάσεις. Ενα Περιουσιολόγιο πλήρες και αξιόπιστο θα αποτελεί τη βάση για τη χάραξη της φορολογικής πολιτικής, που πρέπει να στηρίζεται σε απλούς, σταθερούς και κοινωνικά δίκαιους κανόνες. Το τρίτο είναι η αξιοποίηση δυνατοτήτων για αναπτυξιακές συμπράξεις και για αναπτυξιακό δανεισμό με δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς του εξωτερικού, στο πλαίσιο μιας πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής. Τέταρτο, πρέπει να αξιοποιήσουμε πολιτικές και μέσα για έναν νέο τύπο προστατευτισμού της εγχώριας παραγωγής και απασχόλησης, που δεν θα στηρίζεται στους δασμούς αλλά σε νέες μορφές συνεργασίας σε φορολογικά, θεσμικά και άλλα εργαλεία. Τέλος, πρέπει να ενεργοποιήσουμε, πέρα από τις υλικές, και "άυλες" δυνατότητες. Ο Λένιν μιλούσε για τη "γνώση" ως παραγωγική δύναμη και για τις ιδέες ως "υλική δύναμη" και δεν ήταν καθόλου ιδεαλιστής...». 
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου