Ρεπορτάζ : Λεωνίδα Στεργίου
(από την Καθημερινή της Κυριακής)
Ο Γκάμπριελ Στερν, όταν ήταν οικονομολόγος στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) το 2006, δεν περίμενε ότι σήμερα, ως...
αναλυτής επενδυτικής «μπουτίκ» στο Λονδίνο, θα ασκούσε κριτική για την αξιοπιστία των στατιστικών της... τρόικας. Βέβαια, εδώ τίθεται το ερώτημα για το πώς μπορείς να κρίνεις αν υπήρξαν αστοχίες ή όχι όταν μία χώρα δεν εφαρμόζει το πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής. Στην παραδοσιακή ασυνέπεια της ελληνικής οικονομίας και στην έλλειψη πολιτικής βούλησης προστέθηκε τελευταία και η κυβερνητική κρίση. Οι επενδυτικές τράπεζες «μπουτίκ» στο Λονδίνο συνεργάζονται και προσφέρουν αναλύσεις και επενδυτικές συμβουλές σε hedge funds και σε μεγάλα ή μικρότερα ιδιωτικά επενδυτικά κεφάλαια. Τελευταία, όμως, δέχονται την «γκρίνια» των πελατών τους για τις «αστοχίες» των αναλύσεων και των προβλέψεων σχετικά με την ελληνική οικονομία και γενικότερα για την εξέλιξη που παίρνει το ελληνικό ζήτημα, ύστερα από την αδυναμία – ανικανότητα της Ελλάδας να εφαρμόσει το πρόγραμμα. Πελάτες και συνεργαζόμενα hedge funds τέτοιων «μπουτίκ» είναι για παράδειγμα των JPMorgan, EMSO, Lonenstar, Baueost, VR Capital, Alden Capital, Prince Capital, Gramercy, Observatory Capital και Cavenham κ.ά., τα οποία το τελευταίο διάστημα αγόρασαν –και συνεχίζουν να αγοράζουν– «κουρεμένα» ελληνικά ομόλογα σε χαμηλές τιμές. Τα ξένα hedge funds αντιμετωπίζουν με αμηχανία το τελευταίο διάστημα το εύθραυστο πολιτικό κλίμα στην Ελλάδα, τη διαφωνία μεταξύ ΔΝΤ και Ευρωζώνης για τη βιωσιμότητα του χρέους και την αβεβαιότητα για την καταβολή της επόμενης δόσης. «Την περασμένη Δευτέρα δεν προλάβαινα να απαντώ σε τηλέφωνα πελατών για τις επιπτώσεις που θα είχε ένα “όχι” της ΔΗΜΑΡ ή το ενδεχόμενο να πέσει η ελληνική κυβέρνηση», μας είπε διαχειριστής μεγάλου fund στο Σίτι. Τα hedge funds, επίσης, πιστεύουν ότι –πέραν των ελληνικών κυβερνήσεων, που φέρουν τη βασική ευθύνη– η τρόικα (ΔΝΤ, ΕΚΤ και Ευρωζώνη) δεν αντιμετωπίζει με ταχύτητα και αποτελεσματικότητα το μεγάλο δημοσιονομικό πρόβλημα της Ελλάδας, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι «διαβάζουμε στον Τύπο να εξετάζεται ακόμα και η χρονική μετακίνηση του στόχου για χρέος 120% του ΑΕΠ που αρχικά ήταν για το 2020. Αυτό, όμως, δεν κάνει από μόνο του το χρέος βιώσιμο, απλώς αλλάζει το κριτήριο...». Επίσης, προσθέτουν ότι ο στόχος για χρέος 120% του ΑΕΠ μέχρι το 2020 ήταν μια βασική προϋπόθεση, στην οποία στηρίχθηκαν το PSI και το δεύτερο Μνημόνιο. Δεν έχουν περάσει ούτε επτά μήνες από τότε και έρχεται τρίτο Μνημόνιο, αλλάζουν τα δεδομένα για τη βιωσιμότητα του χρέους, αναθεωρούνται όλες οι προβλέψεις για τα μακροοικονομικά μεγέθη και ακόμα οι επενδυτές δεν γνωρίζουν εάν θα υπάρξει νέο «κούρεμα» ή όχι – αυτή τη φορά με την εμπλοκή του επίσημου τομέα, δηλαδή των κρατών–μελών και της ΕΚΤ. Ο Στερν, από την μπουτίκ Exotix του Λονδίνου, επιμένει και δίνει θετική σύσταση στους πελάτες του για αγορά ελληνικών ομολόγων, καθώς πιστεύει ότι η τιμή τους παραμένει πολύ χαμηλή, σε σχέση με τον όποιο κίνδυνο μπορεί να αναδειχθεί από τις αστοχίες των μνημονίων ή τις αποφάσεις για το ελληνικό χρέος. Επίσης, επιμένει στην άποψή του πως η τρόικα υπερεκτιμά στις προβλέψεις της τον αναμενόμενο ρυθμό ανάπτυξης και γι’ αυτό πέφτουν έξω όλες οι εκτιμήσεις για τα υπόλοιπα μεγέθη. Για να τεκμηριώσει αυτή την άποψη συγκέντρωσε όλες τις αστοχίες των προβλέψεων της τρόικας και των Μνημονίων της Ελλάδας από το 2010 έως σήμερα και σε μία ανάλυσή του προς τους πελάτες του καταλήγει στο συμπέρασμα ότι «ακόμα και αν η Ελλάδα εφάρμοζε με συνέπεια το πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής –που δεν το εφάρμοσε–, πάλι έξω θα έπεφταν οι προβλέψεις». Παρ’ όλα αυτά, τα βασικά σημεία της κριτικής των hedge funds στις προβλέψεις και στη διαχείριση της τρόικας για το ελληνικό ζήτημα συνοψίζονται στα εξής: Πρώτον, υπερεκτιμάται ο δυνητικός ρυθμός ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας. Δεύτερον, η τρόικα έχει αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζει τη διαπραγμάτευση για τα μέτρα λιτότητας. Από τον «μαλακό» και υπεραισιόδοξο τρόπο προσέγγισης του 2010 έφτασε σήμερα στον «σκληρό», ζητώντας επιπλέον μέτρα λιτότητας και μεταρρυθμίσεις (π.χ. εργασιακά), προκαλώντας κυβερνητική κρίση. Τρίτον, το ΔΝΤ θα έπρεπε εγκαίρως να αντιληφθεί ότι το ελληνικό χρέος δεν είναι βιώσιμο και να το παραδεχθεί στην αξιολόγηση του Ιουλίου του 2011. Αντί αυτού, χρησιμοποίησε μη ρεαλιστικές παραδοχές προκειμένου να εμφανιστεί το χρέος βιώσιμο και να μπορέσει να εγκρίνει τη δόση. Διότι, σε διαφορετική περίπτωση, λόγω του καταστατικού του, δεν θα μπορούσε να δανείσει την Ελλάδα. Παρ’ όλα αυτά, αποφασίστηκε και πραγματοποιήθηκε «κούρεμα» 100 δισ. ευρώ και τώρα η τρόικα προβλέπει το χρέος προς το ΑΕΠ να φτάνει, το 2014, στο 180% έναντι 139% που προέβλεπε πριν από το PSI. Τέταρτον, παρά το «κούρεμα» των 100 δισ. ευρώ, η ονομαστική αξία του ελληνικού δημόσιου χρέους για το 2013 προβλέπεται μόλις 1% χαμηλότερη από ό,τι προέβλεπε το ΔΝΤ πριν από δύο χρόνια. 
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου