Ο ξαφνικός άνεμος αισιοδοξίας που φύσηξε για την ενίσχυση της σταθερότητας στη Μεσόγειο, μέσω των μεγάλων ενεργειακών projects, διαμορφώνει νέες προοπτικές...
όσον αφορά στο ρόλο της Ελλάδας, σε μια εποχή εξαιρετικά δύσκολη για τη χώρα μας, στον οικονομικό τομέα και κατ' επέκταση στην κοινωνία.
Ωστόσο, ο συντονισμός της υπογραφής του μνημονίου με την Κύπρο και το Ισραήλ, των διαβεβαιώσεων Σαμαρά προς Ομπάμα ότι τα αποθέματα των υδρογονανθράκων στη γειτονιά μας είναι τεράστια, καθώς και των «μηνυμάτων» του Αμερικανού προέδρου, με αποδέκτη το Βερολίνο, κατά της πολιτικής σκληρής λιτότητας που προωθεί προς Νότο, αφήνουν να διαφανεί το άγχος των ΗΠΑ για μια πιθανά γενικευμένη πολυμέτωπη κρίση στην ευρύτερη περιοχή, που, αν τυχόν εντεινόταν, θα ήταν δύσκολο να ελέγξουν.
Απεξάρτηση της Ευρώπης
Η ενεργειακή απεξάρτηση της Ευρώπης από τη Ρωσία είναι για την Ουάσινγκτον αδήριτη ανάγκη, προκειμένου να υπάρξει ισορροπία δυνάμεων, σύμφωνα με την υπερατλαντική, πάντοτε, λογική, η παρουσία δε στα δρώμενα του Τελ Αβίβ συνιστά εγγύηση και ασφαλιστική κάλυψη, έναντι των κινδύνων αποσταθεροποίησης του λεγομένου μουσουλμανικού τόξου, με κύριους προβληματικούς πυρήνες, σήμερα, στην Αίγυπτο, τη Συρία και την Τουρκία.
Τα δεδομένα αυτά οδηγούν τους πιο ψύχραιμους αναλυτές στο να κρατούν, μάλλον, μικρότερο... καλάθι σε αυτήν τη φάση ως προς τα μεσοπρόθεσμα οικονομικά οφέλη του τριμερούς μνημονίου συνεργασίας.
Από εκεί και πέρα, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι βάσει των τελευταίων εξελίξεων και μόνον ως «τίτλος», η κοινή υποστήριξη στον EuroAsia Interconnector διαμορφώνει για τη χώρα μας ένα πρώτο δίχτυ προστασίας στο ζήτημα της ενεργειακής ασφάλειας.
Ειδικότερα, το εν λόγω έργο αφορά στην υποθαλάσσια ηλεκτρική διασύνδεση της Ελλάδας με την Κύπρο και το Ισραήλ, ισχύος 2.000 ΜW -το πρώτο μέρος του έργου υπολογίζεται ότι θα απαιτήσει χρόνο κατασκευής 36 μηνών. |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου