Είναι πια κοινή διαπίστωση ότι... ο κλάδος των δημοσιογράφων τελευταία βιώνει την πιο βαθιά του κρίση! Αβέβαιο περιβάλλον, ανεργία, ατομικές συμβάσεις εργασίας, μειώσεις μισθών, κατάργηση ασφαλιστικών ταμείων, σκέψεις για κατάργηση του... αγγελιόσημου και άλλα πολλά προβλήματα μαστίζουν κυριολεκτικά το κλάδο χωρίς κάποιος να δίνει λύσεις χωρίς να υπάρχει έστω ελπίδα ή λίγος τουλάχιστον σεβασμός στους λειτουργούς της ενημέρωσης στους υπερασπιστές της ελευθερίας του λόγου που τόσο έχει ανάγκη η δημοκρατία μας...! Οι πρόσφατες απεργίες του κλάδου δείχνουν στους... "κρατούντες" ότι κάτι δεν πάει καλά και ότι τα πράγματα έχουν φθάσει στο... απροχώρητο ! Ας βγει... επιτέλους κάποιος από την κυβέρνηση να μιλήσει να εξηγήσει το γιατί, να δώσει απαντήσεις για το τι μέλλει γενέσθαι του κλάδου όπου μετά τις σκέψεις για την κατάργηση του αγγελιόσημου οδεύει κατευθείαν στον αφανισμό ! Στην ΕΡΤ είδαμε πρόσφατα να κυριαρχεί το... παράλογο αντί να προσληφθούν επαγγελματίες δημοσιογράφοι άνεργοι μέλη της ΕΣΗΕΑ αγνοήθηκαν παταγωδώς και επιδεικτικά για να τακτοποιηθούν οι πολιτικά οι αρεστοί των κομμάτων όπου μέχρι σήμερα δεν έχουν προσφέρει τίποτα στην ενημέρωση του Έλληνα πολίτη ! Ο κλάδος... παρουσιάζει πρόβλημα για να επιδοτηθεί ένας άνεργος πρέπει να έχει τυπικά απόλυση ! Πόσοι έχουν αφού προσφέρουν αναγκαστικά μισθωτές υπηρεσίες με μπλοκάκι; Ο άνεργος... πληρώνει αν έχει μπλοκάκι με μηδενικό εισόδημα φόρο 500 ευρώ τώρα που θα τα βρει δεν ξέρω είναι ελεύθερος επαγγελματίας λένε οι εφορίες! Η επιδότηση ανεργίας των 130 ευρώ του ΕΔΟΕΑΠ της Ελένης Σπανοπούλου για να δοθεί πρέπει να έχουν εξοφληθεί οι οφειλές του κάθε ασφαλισμένου δηλαδή πληρώστε μας για να σας δώσουμε 130 ευρώ ε.. δεν έχουμε βρε Ελένη μας στα χαρίζουμε τα 130 ευρώ τόσα χάσατε στα ομόλογα ! 'Εχω αρχίσει να πιστεύω ότι κάποιοι "σκοτώνουν" τους δημοσιογράφους...! Βρήκα ένα σχετικό άρθρο στο Antinews με τίτλο: Το τέλος της «δημοσιογραφίας» έτσι όπως την ξέραμε και του «συνδικαλισμού» της και σας το παραθέτω: "Αυτή την περίοδο, σε συνθήκες βαθιάς κρίσης, προκαλεί έκπληξη ότι εκδίδονται η μια μετά την άλλη, εφημερίδες. Όλες είναι χαμηλού κόστους, με μισθούς περί τα 800 ευρώ στην καλύτερη περίπτωση, και με «μπλοκάκια». Στη συντριπτική πλειοψηφία τους, αν δεν είναι αδιάφορες, είναι «μια από τα ίδια». Όχι βέβαια, ότι τα παλαιότερα ΜΜΕ, έντυπα και ηλεκτρονικά, είναι ιδιαιτέρως ενδιαφέροντα. Η δημοσιογραφία βρίσκεται στο ναδίρ και ο εκδοτικός χώρος τύποις υφίσταται. Καταρρέει αλματωδώς. Κάποιοι λοιπόν, ευελπιστούν, άλλοι βάσιμα κι’ άλλοι όχι, ότι εάν πλασαριστούν σήμερα ως «νέο προϊόν», μπορεί να μείνουν στο νέο, υπό διαμόρφωση σκηνικό. Ορισμένοι μάλιστα κάνουν όνειρα ότι αύριο θα είναι τα «νέα αφεντικά». Ως γνωστόν, η ιστορία και η κοινωνία, όπως εξάλλου και η φύση, δεν αγαπούν το κενό. Έτσι, είναι βέβαιον ότι, αργά ή γρήγορα, το κενό που θα δημιουργηθεί, θα καλυφθεί. Το βασανιστικό ερώτημα είναι εάν αυτό θα το κάνουν εκείνοι ακριβώς οι διαπλεκόμενοι εκδότες και επιχειρηματίες, μαζί με τους δημοσιογραφικούς ακριβοπληρωμένους «αστέρες» τους, που δημιούργησαν τη φούσκα των ΜΜΕ, και τώρα πια έσκασε, ή θα υπάρξουν νέες, ανεξάρτητες, ουσιαστικές δημοσιογραφικές πρωτοβουλίες στην υπηρεσία της πραγματικής ενημέρωσης που θα ανοίξουν ένα νέο κύκλο στα ΜΜΕ.Δυστυχώς, έως τώρα οι πρώτοι είναι που έχουν την πρωτοβουλία των κινήσεων, μαζί με τις «ορντινάτσες» τους. Η ταφόπλακα των δημοσιογράφων Ο θάνατος της έως σήμερα δημοσιογραφίας έχει επέλθει εδώ και χρόνια. Η ληξιαρχική πράξη θανάτου της όμως, υπογράφτηκε με τα νέα μέτρα, και σύντομα θα γίνει πράξη, όταν κοπεί το «αγγελιόσημο». Δηλαδή, η εισφορά μέσω της διαφήμισης στα ασφαλιστικά Ταμεία των δημοσιογράφων και των υπόλοιπων εργαζομένων στα ΜΜΕ. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι τα Ταμεία τους ΕΤΑΠ-ΜΜΕ και ΕΔΟΕΑΠ, θα περάσουν στον ΕΟΠΠΥ. Κάτι που, κατά εκτιμήσεις, αναμένεται να γίνει τους πρώτους μήνες του 2013. Αυτό, με τη σειρά του, θα σηματοδοτήσει κατακλυσμιαίες αλλαγές. Και το σημαντικότερο: Το συνδικάτο των δημοσιογράφων, η ΕΣΗΕΑ, θα «καταστραφεί» ως τέτοιο που είναι σήμερα. Κι’ αυτό, διότι η εγγραφή του εκεί, δεν θα συνδέεται πλέον με την Ασφάλιση και την Υγειονομική περίθαλψη του εργαζόμενου. Είναι πασιφανές λοιπόν, ότι αποδομούνται σχεδόν ταυτόχρονα οι δύο βασικοί πυλώνες, πάνω στους οποίους στηρίχτηκε ο κλάδος: Ο Ασφαλιστικός (άρα και η ασφάλεια που παρείχε στους εργαζόμενους ή τουλάχιστον στους περισσότερους εξ’ αυτών) και ο Συνδικαλιστικός. Όσο αρνητική κι’ αν είναι αυτή η εξέλιξη για εργαζόμενους που πλήρωναν επί δεκαετίες το αυτοδιοικούμενο Ταμείο τους, και χάνουν τις πράγματι καλές παροχές τους, υπάρχει και κάτι θετικό: θα γίνουν επιτέλους συνδικάτο, όπως όλα στην Ευρώπη. Θα πάψουν να είναι συντεχνία (ούτως ή άλλως αυτή δεν υπάρχει πια) και θα ξαναστηθεί από την αρχή στη βάση της διεκδίκησης των εργασιακών δικαιωμάτων. Ούτως ή άλλως σήμερα, στην ΕΣΗΕΑ κυριαρχούν δύο στρατόπεδα: Από τη μια το εργοδοτικό, και από την άλλη το ακτιβιστικό. Θα περάσει καιρός βέβαια, και πολύ δύσκολες φάσεις, αλλά εδώ είναι το πεδίον δόξης λαμπρόν. Στο κάτω κάτω της γραφής, καμία κατάκτηση δεν έχει χαριστεί στο εργατικό κίνημα. Οι ιδιοκτήτες των ΜΜΕ βέβαια, τρίβουν τα χέρια τους με αυτή την κατάσταση. Το γεγονός ότι σήμερα υπάρχουν 2.000 άνεργοι εργαζόμενοι στα ΜΜΕ, τους λύνει τα χέρια για να ρίξουν τους μισθούς στα Τάρταρα και να καταργήσουν τη μισθωτή εργασία. Στην πραγματικότητα, οι ίδιοι, όπως προκύπτει από τις συζητήσεις συνδικάτων και εργοδοτών, θέλουν, όχι μόνον να καταργηθεί η ασφαλιστική εισφορά που πρέπει να αποδίδουν από το Αγγελιόσημο, ώστε να εισπράττουν περισσότερα έσοδα από τη διαφήμιση, αλλά και να μην πληρώνουν καθόλου ασφαλιστικές εισφορές. Επίσης, να επιβάλλουν «ευέλικτες» μορφές εργασίας. Κοντολογίς, ολοκληρωτική κατάργηση της μισθωτής εργασίας στη δημοσιογραφία, και μονά ζυγά δικά τους. Αυτό είναι το όραμά τους. Να σημειωθεί πως οι περισσότεροι από αυτούς παρακρατούν το Αγγελιόσημο, το οποίο πολύ πιθανώς κάποιοι έχουν τοποθετήσει σε λογαριασμούς τους, σε Ελβετικές Τράπεζες. Σύμφωνα με τον πρόεδρο του ΕΤΑΠ-ΜΜΕ, κ.Τσουπαρόπουλο, που κατά πληροφορίες μίλησε σε πρόσφατη συνδικαλιστική σύσκεψη στην ΕΣΗΕΑ, το Ασφαλιστικό Ταμείο είχε προτείνει, με μελέτη μάλιστα που είχε εκπονήσει πέρυσι ο νυν υπουργός Οικονομικών κ.Στουρνάρας, ως πρόεδρος του ΙΟΒΕ τότε, να επενδύσει τμήμα των αποθεματικών του Ταμείου σε μεγάλα ΜΜΕ, τα οποία δήλωναν ότι είχαν οικονομικό πρόβλημα. Και, άρα, να γίνει το Ταμείο μέτοχος σε αυτά. Οι ιδιοκτήτες βέβαια, απέρριψαν κατηγορηματικά την πρόταση, αφού, όπως έλεγαν τα μέτρα που θα ακολουθούσαν, τους βόλευαν για να προχωρήσουν σε απολύσεις και να ρίξουν τους μισθούς. Από την «διαπραγμάτευση» όμως, προέκυψε και κάτι άλλο πολύ ενδιαφέρον: Σχεδόν όλοι τους είχαν πάρει Τραπεζικά δάνεια για την ανάπτυξη των επιχειρήσεών τους, αλλά ουδέποτε αυτά έπεσαν στις εκδοτικές εταιρείες. Προφανέστατα έγιναν βίλες, είναι σε κάποιες offshore, ή στην Ελβετία. Έλα όμως, που η πραγματική, αποκαλυπτική και ερευνητική δημοσιογραφία, είναι ακριβό πράγμα. Πως θα φτιάξουν λοιπόν, τη «νέα δημοσιογραφία» οι παλαιοί ή οι νεοπαγείς εκδότες, με μισθούς πείνας; Τις συνταγές τους, τις ξέρουμε. Είναι το αποτυχημένο μοντέλο των περασμένων ετών, του life style, των DVD, του «αίμα και σπέρμα», και γενικά του απόλυτου «τίποτα». Αυτοί είναι που θα κάνουν την αλλαγή; Αυτοί, που ακόμα και σήμερα, οπότε πεθαίνει η Ελλάδα, εξακολουθούν να θέλουν να ανεβάζουν και να κατεβάζουν κυβερνήσεις, αυτοί που λειτουργούν ως «κουκουλοφόροι της Τρόϊκα», θα συνεχίσουν να κρατούν στα χέρια τους το όπλο της ενημέρωσης του λαού; Αν δεν συντριβεί η διαπλοκή ΜΜΕ-Πολιτικής-Επιχειρηματιών, η ενημέρωση του λαού είναι καταδικασμένη. Το ίδιο και τα διαδικτυακά ΜΜΕ. Στο μεταξύ, παρά την βαθιά και πολύπλευρη κρίση στα ΜΜΕ, συνεχίζουν να εκδίδονται και νέες εφημερίδες. Ως γνωστόν, σχεδιάζεται να βγει και πάλι η Ελευθεροτυπία, έχει ήδη κυκλοφορήσει η «Εφημερίδα των Συντακτών» από παλιούς δημοσιογράφους της Ελευθεροτυπίας (περί τις 15.000 κυκλοφορία), έβγαλε μια εφημερίδα ο Δελατόλλας, σχεδιάζεται να βγει άλλη μια έως το τέλος του έτους, ακούγεται ότι μπορεί να ξαναλειτουργήσει το Alter του Γιαννίκου, κ.ο.κ. Σε συνθήκες που η «αγορά» είναι εντελώς «στεγνή», ή τουλάχιστον αυτό ισχυρίζονται οι περισσότεροι από τους μεγαλοεπιχειρηματίες και τις Τράπεζες, απορίας άξιον είναι πως ανοίγουν νέες εφημερίδες. Είναι σίγουρο ότι κάποιοι από αυτούς έχουν χρήματα, και τα ρίχνουν στα νέα έντυπα. Όχι βέβαια, ότι όλα από τα πρωτοεμφανιζόμενα έχουν οικονομικά αποθέματα. Να σημειωθεί πάντως, ότι πλέον συνηθισμένη πρακτική στην «πιάτσα», είναι να προπληρώνεται για κάποιο σημαντικό χρονικό διάστημα το χαρτί των εντύπων. Πως άραγε, όλα τα καταχρεωμένα ΜΜΕ, αλλά και πολλά νέα, καταφέρνουν να τα βγάζουν πέρα; Αυτά τονίζει το Antinews όμως περιμένουμε από την κυβέρνηση μερικές απαντήσεις πριν τον αφανισμό αφού πιστεύουμε ότι κάποιοι έχουν άγνοια και ρωτάμε: Μήπως η κυβέρνηση να δώσει ανάσα στο κλάδο των δημοσιογράφων λέμε εμείς; Μήπως η κυβέρνηση αντί να κρύβετε από την ΕΣΗΕΑ να δε σοβαρά τον αφανισμό του κλάδου; Μήπως κάποιος να απαντήσει τι θα γίνει με την χρηματοδότηση των ταμείων και το αγγελιόσημο; Μήπως κάποιος να ενδιαφερθεί για τους 1500 ανέργους της ΕΣΗΕΑ; Μήπως κάποιος να μας πει τι θα απογίνει ο ΕΔΟΕΑΠ; Μήπως κάποιος μας μας πει πως θα αποκατασταθούν οι αδικίες στην ΕΡΤ και το ΑΠΕ; Κλείνοντας εγώ νομίζω ότι λείπει.. ο διάλογος και με διάλογο όλα λύνονται όπως ο Αιμίλιος Λιάτσος έλυσε κάποια προβλήματα στην ΕΡΤ! | 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου